ارائه دهنده: دکتر صادق رئیسی

می‌دانیم که ضریب شکست نور در محیط‌های مختلف متفاوت است و به همین دلیل هنگام عبور از محیطی با سرعت کمتر به محیط دیگری با سرعت بیشتر در زاویه‌های بزرگتر از زاویه حد، بازتاب کلی می‌کند.

حال اگر به یک منشور در چنین زاویه‌ای نور بتابانیم و منشور دیگری را به آن نزدیک کنیم، می‌بینیم که بخشی از نور از هوای میان آن دو تونل می‌زند و وارد منشور بعدی می‌شود. با خیس کردن سطح تماس، منشور‌ها بهتر به هم می‌چسبند و نور نیز بهتر تونل می‌زند.
در فاصله‌ی میان دو منشور، نور دیگر به شکل طیف نیست و موجی از آن وجود ندارد. در حقیقت مؤلفه‌ی عمود بر سطح میدان الکترومغناطیسی نوری که از منشور خارج می‌شود به شکل نمایی افت می‌کند و زمانی که منشور دوم را رو‌به‌روی قبلی قرار می‌دهیم می‌تواند مجدداً در محیط دوم به شکل موج به حرکتش ادامه دهد.