هوش مصنوعی (AI) در سال‌های اخیر پیشرفت‌های چشمگیری داشته است و اکنون مدل‌های زبانی بزرگ (LLMs) قادر به تولید متن، پاسخ به سوالات و حتی شرکت در مکالمات پیچیده هستند. اما با افزایش تعامل ما با این سیستم‌ها، پرسش جالبی مطرح می‌شود که آیا LLMها می‌توانند چیزی شبیه به «ضمیر ناخودآگاه» داشته باشند؟